Hülya Soyşekerci

Kadın yazar olmak; her şeyden önce, varoluşsal anlamda, edebiyat içinde yaratıcı ve belirleyici bir kadın özne olmak anlamına gelir. Kadın yazarın edebiyat içindeki özne’sel tutumu, varlığı ve yaratıcı eylemi, edebiyatın akışını belirlediği gibi, aynı zamanda dilin gelişim süreçlerine müdahalesini de zorunlu ve gerekli kılar. Böylece kadın yazar, hem edebiyatın şiir ya da kurmaca alanındaki düşsel ve imgesel süreçlerine katkıda bulunur, hem de edebiyatın ontolojik anlamda içinde var olup geliştiği yazınsal dile de yaratıcı katkılar sunar. Bu nokta, kadın yazarın eril dili ve eril söylemi kırma, kendi varlığından getirdiği yeni anlamsal yapı ve estetik unsurlarla dili yeniden belirleme, onu yeniden kurma noktasına işaret eder; öyle ki eril dilin ve söylemin aşılması burada tam anlamıyla bir kırılma noktasına tekabül eder.